همه این را تایید میکنیم که درحال ورود به برهه جدیدی از تاریخ هستیم؛ برههای که هوش مصنوعی پیشرفت زیادی خواهد کرد و تاثیرات زیادی روی تمامی وجهههای زندگی انسانی خواهد گذاشت. Chat GPT تنها آغازی برای این دوران است و از حالا باید خودمان را برای پیشرفت دومینویی این تکنولوژی آماده کنیم. مادامی که تاثیرات هوش مصنوعی روی بسیاری از حوزهها مورد بحث و بررسی قرار گرفته، ما میخواهیم روی موضوعی تمرکز کنیم که شاید کمتر دیده شده است. در ادامه با موبایل140 همراه باشید تا از تاثیرات مهم هوش مصنوعی روی بازیهای ویدئویی باخبر شوید.

Accessibility یا دسترسیپذیری چیست؟
یکی از ترندهای مهمی که در صنعت گیمینگ درحال جاافتادن هست، قراردادن گزینهها و تنظیمات Accessibility است. اما این تنظیمات چه کار میکنند؟ این تنظیمات بازی را برای افراد با ناتواناییهای خاص قابل دسترسی میکنند. مثالی از این مورد تنظیمات بصری مخصوص افراد کوررنگ است که رنگهای بازی را کاملا تغییر میدهد تا برای این افراد قابل دسترسی باشد.
Accessibility با سرعت بالایی درحال پیشرفت است و توسعهدهندگان بیشتری سعی دارند این تنظیمات را در بازیهای خود اعمال کنند. این نهتنها یک تغییر اساسی و اخلاقی است، بلکه با در دسترس قراردادن بازیها برای افراد بیشتر، بهوضوح فروش بازی هم بیشتر میشود. به همین خاطر بازیسازان هر روز تنظیمات بیشتری را مانند کنترلرهای قابل شخصیسازی، زیرنویس و تنظیمات بصری مخصوص کوررنگی در بازیهای خود اعمال میکنند تا به نیازهای بازیکنان با ناتواناییهای خاص پاسخ دهند.
چرا این موضوع را توضیح دادیم؟ زیرا بسیاری معتقدند هوش مصنوعی میتواند تاثیر مهمی در این وجهه از صنعت ویدئوگیم بگذارد.
تاثیر هوش مصنوعی روی بازیهای ویدئویی
AI یا هوش مصنوعی امروزه در گوشه گوشهی زندگی ما قابل مشاهده است. همین الان هم ممکن است بسیاری از شما با هوش مصنوعی سروکار داشته باشید. دستیارهای صوتی مانند Alexa یا Siri سالهاست از این تکنولوژی بهره میبرند. هوش مصنوعی چندسالی هست که مرکز زندگی ما را در دست گرفته و به افراد زیادی کمک کرده است. اما همچنان احساس میشود پتانسیل کامل آن در حوزه گیم استفاده نشده باشد.
مادامی که هیچیک از ما در موبایل 140 بازیساز نیستیم، اگر خودتان را جای فردی بگذارید که ناتوانی خاصی دارد، بهراحتی متوجه میشوید که هوش مصنوعی قادر است تجربه بهتری از ویدئوگیم برای این افراد رقم بزند. برخی از ایدههایی که در این مقاله به بررسی آنها میپردازیم، ممکن است همین الان هم درحال توسعه باشند؛ اما با توجه به محبوبیت بیحدومرز ویدئوگیم بهعنوان یک سرگرمی، باید تلاش کنیم آن را برای افراد بیشتری در دسترس قرار دهیم. پس بیایید درباره کمکی که هوش مصنوعی میتواند در این حوزه برساند، صحبت کنیم.
هوش مصنوعی و تجربه معلولین از ویدئوگیم
فکرکردن درباره اینکه تنظیمات Accessibility با چه سرعتی درحال پیشرفت است و تاثیری که هوش مصنوعی میتواند روی این تحول داشته باشد، هیجانانگیز است. اگر بخواهیم صادق باشیم، هوش مصنوعی میتواند بهطور کلی طراحی بازیها را تغییر دهد؛ اما بخش Accessibility جایی است که درک عمیق از بازیکن و ناتوانی او لزوم دارد. اگر بخواهیم واقعبین باشیم، AI هیچوقت قادر به درک کامل ناتوانیهای انسانی نخواهد بود. مثلا شخصی را درنظر بگیرید که درصدی از بیناییاش کاهش یافته است. AI قادر به درک میزان بینایی او به صورت کامل نخواهد بود؛ اما میتواند در بسیاری از مراحل بازی که ممکن است به دیدن جزئیات دقیقی نیاز باشد، کمک کند. هوش مصنوعی میتواند در بسیاری از بخشهایی که در بازیها پازل نامیده میشوند، کمک زیادی باشد. شخصی را تصور کنید که طی حادثهای برخی از انگشتان خود را از دست داده باشد. این شخص قطعا توانایی استفاده از دست را بهصورت کامل نخواهد داشت. هوش مصنوعی میتواند بسیاری از دستورات را بهجای او انتقال دهد یا کنترلر را بهگونهای شخصیسازی کند که نیازی به آن انگشتان خاص برای تجربه بازی نباشد. تصور کنید چه تعداد از افراد مجبور نخواهند شد به خاطر یک حادثه یا یک ناتوانی خاص تفریح موردعلاقه خود را رها کنند.
گرنت استونر، یکی از ژورنالیستهای وبسایت IGN که خودش هم درگیر معلولیت است، در اینباره میگوید: «ناتوانی من، آتروفی عضلانی نخاعی نوع 2، علائم مشابهی دارد؛ اما برای همه یکسان نیست. من افرادی را میشناسم که از من قویتر هستند و قدرت بیشتری در دستهای خود دارند. همچنین افرادی را میشناسم که برای بازی کردن عناوینی که فقط از ماوس و کیبورد استفاده میکنند، نیاز به تنظیمات تطبیقی گستردهای دارند. سایر ناتوانیها مانند نابینایی در یک طیف قرار دارند. چگونه هوش مصنوعی میتواند سطح بینایی یک بازیکن را بهدقت تعیین کند؟ آیا میتوان هوش مصنوعی را مانند یک گزینه دسترسی استاندارد تنظیم کرد؟ اگر بخواهم خودم را با بخشهای پلتفرمینگ یا معماهای یک بازی به چالش بکشم، نمیخواهم هوش مصنوعی بر آن مسلط شود. برعکس، هوش مصنوعی ممکن است برای تعداد بیشماری از بازیکنان معلول ضروری باشد.»
سطح سختی پویا یا داینامیک
همه ما میدانیم که در ابتدای اکثر بازیها این گزینه به بازیکن داده میشود که سطح سختی تجربه خود را انتخاب کند. این سطوح معمولا به خیلی آسان، آسان، معمولی، سخت و خیلی سخت تقسیمبندی میشود. انتخاب بین این سطوح با تغییر عاملهای مختلفی مثل سطح هوشمندی دشمنان، میزان آسیبی که بازیکن قبل از مرگ تحمل میکند و... تجربه بازیکن را از بازی سختتر یا آسانتر میکند. در اکثر عناوین، انتخاب سطح سختی به همین گونه است و پویا نیست؛ یعنی مکانیک زنده و درحال تغییری نیست.
اینجا دقیقا همانجایی است که سطح سختی داینامیک وارد میشود. البته این تکنولوژی سالهای زیادی است که در بازیهای مختلفی حضور داشته و بازی Resident Evil 4 از سال 2005 مهمترین مثالی است که به ذهن میرسد. در RE4 اگر بازیکن در بخش خاصی از بازی بیش از حد بمیرد یا شکست بخورد، بازی بهصورت خودکار تعداد دشمنان و میزان آسیبی را که میتوانند به بازیکن وارد کنند، کم میکند تا ردشدن از آن بخش آسانتر شود. Mario Cart را درنظر بگیرید. یک بازی مسابقهای مثل کراش ماشینی که در ایران محبوبیت بیشتری دارد. در این بازی، مسیر مسابقه پر از جعبههای جایزه است. اگر با ماشین به این جعبهها بزنید، بهصورت تصادفی یک آیتم خاص مانند موشک، تله و... به بازیکن میدهد که به او کمک میکند بازیکنانی را که از او جلوتر هستند، عقب بکشد. کارکرد سختی داینامیک در این بازی به این شکل است که آیتم کارآمدی را به بازیکنی که جایگاه اول را دارد، نمیدهد تا بقیه بازیکنان شانسی برای مقابله داشته باشند.
را
شخصیت های همراه
مانند Dynamic Difficulty، شخصیتهای همراه جزء اصلی بسیاری از بازیها هستند. هدف قراردادن دشمنان و بازگشت به سمت بازیکن پس از شکست آنها مانند Spirits در Elden Ring، غافلگیرکردن دشمنان مانند Ellie در The Last of Us Part I و حتی پیشنهادات مداوم آترئوس برای معماها در God of War Ragnarok به دلیل هوش مصنوعی امکانپذیر است. این شخصیتهای محبوب طرفداران نهتنها به داستان و گیمپلی عمق میبخشند، بلکه برای بازیکنان معلول نیز بسیار سودمند هستند.
تعیین اینکه چگونه شخصیتهای همراه میتوانند دسترسی را بیشتر کنند، دشوار است. بهخصوص که نقش آنها بین بازیها متفاوت است. شاید هوش مصنوعی بتواند سناریوهایی را ایجاد کند که در آن همراهان شخصیت بازیکن پس از چندین تلاش ناموفق به طور فعال معماها را حل کنند. شاید آنها بتوانند یک آیتم از دست رفته را که برای یک ماموریت خاص حیاتی است، پیدا کرده و برای بازیکن بیاورند. برای من، همراهان یک انتخاب طراحی مهم هستند که پتانسیل بالایی برای کمک به افراد ناتوان دارند. شاید در آینده شاهد شخصیتهایی باشیم که با هوش مصنوعی به حل کردن پازلهای بازی میپردازند. شاید هم وجود گزینهای برای راهنمایی معلولان به بخشی جدانشدنی از بازیها تبدیل شود.
هوش مصنوعی و پتانسیل آینده
طبق آمارها، در دنیای گیم 400 میلیون نفر بازیکن معلول وجود دارد. این رقم مصرفکنندههای فراوانی را نشان میدهد که توجه چندانی به آنها نشده است. این را هم در نظر داشته باشید که برای یک فرد معلول تفریحی مانند ویدئوگیم، میتواند بخش مهمی از زندگی وی باشد. هوش مصنوعی پتانسیل زیادی دارد تا به این افراد کمک کند که از تفریح موردعلاقهشان تجربه بهتری کسب کنند. به عنوان کسی که سالهاست به این حوزه علاقه دارد، بهنظرم باید به آن اشاره میکردم.
پوریا یعقوبی
شما هم میتوانید در مورد این کالا نظر بدهید
برای ثبت نظرات، نقد و بررسی شما لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
افزودن نظر جدید