در گذشته گوشی‌های هوشمند شما توسط دیوار‌های امنیتی هم‌چون پین‌کد یا پسوورد باز می‌شدند. اگر از این موارد استفاده کرده باشید، حتما به یاد دارید که همواره گفته می‌شد که پسوورد امنیت بالایی به نسبت پین‌کد‌ها دارد. اما امروزه مواردی نظیر سنسور Face ID، قابلیت قفل‌گشایی تشخیص چهره دو بعدی و سنسور اثرانگشت به‌دنیای امنیت گوشی وارد شده‌اند.
امروزه استفاده از 3 نوع سنسور اثرانگشت در گوشی‌های هوشمند، باعث شده تا تفاوت میان گوشی‌های میان‌رده، بالارده و پرچم‌دار کاملا مشخص شوند. همان‌طور که گفته شد، سه نوع سنسور اثرانگشت وجود دارد:
- سنسور‌های خازنی
- سنسور‌های اپتیکال
- سنسور‌های اولتراسونیک
قبل از شروع توضیحات جالب است بدانید که قبل از میلاد مسیح، هنرمندانی که کوزه‌گری می‌کردند، برای ثبت اثری که خلق کرده‌اند، برروی بدنه آن انگشت خود را قرار می‌دادند تا هک شود. این‌کار امروزه برای امنیت گوشی‌ها به‌کار می‌رود.
سنسور‌های اثرانگشت خازنی
این نوع از سنسور‌های اثرانگشت برروی بدنه گوشی تعبیه شده‌اند. پس اگر گوشی داریم که از این نوع سنسور اثرانگشت پشتیبانی می‌کند، می‌توانید برروی بدنه گوشی خود آن‌را پیدا کنید.
کمپانی‌های سازنده گوشی‌های هوشمند معمولا مکان‌های منحصر به‌فرد خود را بر روی بدنه گوشی انتخاب می‌کنند، در زمان پیدایش این سنسور‌ها معمولا در پنل جلویی گوشی‌ها قرار داشت و آیفون 5S یا Galaxy J5 Pro از نمونه‌هایی از گوشی‌های هوشمند دارای اثرانگشت در پنل جلویی هستند. بعد‌ها این سنسور به بخش پشتی گوشی منتقل شد که می‌توان Galaxy A10s را به‌عنوان یکی از این گوشی‌ها مثال زد. در نهایت برای مینیمال شدن طراحی گوشی‌ها، کمپانی‌های سازنده گوشی‌های هوشمند تصمیم گرفتند تا این سنسور را برروی کلید پاور دستگاه قرار دهند. از نمونه‌هایی که دارای سنسور اثرانگشت در لبه کناری بود می‌توان Nacho Galaxy A12 را مثال زد. حال سوال این است؛
نحوه عملکرد این سنسور‌ها چگونه بود؟
در بخشی که سنسور اثرانگشت قرار داشت، شرکت‌های سازنده از مقادیر بسیار زیادی خازن استفاده می‌کردند تا به‌صورت کامل سطح سنسور را پوشش دهد. این خازن‌ها اثرانگشت شما را ثبت کرده و برای بازگشایی قفل گوشی، اطلاعات آنالوگی را ذخیره می‌کنند.
از مزایای این سنسور‌های خازنی؛ قیمت کمتر و سرعت عمل بالا را می‌توان نام برد و متاسفانه متغیر بودن جای این سنسور‌ها گاهی اوقات برای کاربران دردسرساز بوده است. البته باید گفت که امروزه بسیاری از کاربران این سنسور را در کلید پاور قرار می‌دهند که از نظر مکان جای‌گیری، کلید پاور واقعا گزینه بسیار مناسبی می‌باشد.
سنسور‌های اثرانگشتی زیر نمایشگر
همان‌طور که از نام این سنسور‌های مشخص است، این سنسور‌ها در زیر نمایشگر جای گرفته‌اند و شما با قرار دادن انگشت مورد نظر خود بر روی این قسمت می‌توانید گوشی خود با باز کنید.
لازمه وجود چنین سنسوری در گوشی‌های هوشمند، وجود نمایشگر‌های غیر از پنل‌های IPS و TFT است. این یعنی گوشی‌هایی که دارای نمایشگر‌های مجموعه AMOLED و OLED می‌باشند، مشمول دریافت چنین فناوری در زیر خود هستند.
سنسور‌های Optical در زیر نمایشگر
این نوع سنسور در دسته دوم سنسور‌های امنیتی قرار دارند و هیچ‌گونه نشانه ظاهری در آن‌ها مشاهده نمی‌شود. این سنسور در گوشی‌هایی نظیر Galaxy A50، Galaxy A51 و Xiaomi 12Pro قرار دارد.
نحوه عملکرد این سنسور‌ها
چیزی همانند نور بوده و در زمانی که درحال نصب اثرانگشت در گوشی هستید، گوشی شما از اثرانگشتتان عکس دو بعدی ثبت و درون گوشی ذخیره می‌کند. در هر زمانی که قصد قفل‌گشایی گوشی خود را دارید، گوشی همراهتان عکس ثبت شده را برروی انگشت شما تطابق می‌دهد و درصورت هم‌خوانی قفل گوشی باز می‌شود.
از مزایای این سنسور ارزان بودن به نسبت سنسور‌های اولتراسونیک بوده و معمولا در گوشی‌های بالارده مشاهده می‌شود. همچنین نسبت به سنسور‌های اولتراسونیک که معمولا در گوشی‌های پرچم‌دار مشاهده می‌شود، از سرعت عملکرد بالایی برخوردار است. متاسفانه همانند سنسور خازنی این سنسور هم دارای معایبی می‌باشد و این معایب عبارت است از؛
- امنیت تقریبا پایین آن در زمان آسیب‌دیدگی و قرار دادن یک پرینت از اثرانگشت شما
- احتمال از کار افتادن در زمان آسیب‌دیدگی وجود دارد
سنسور‌های Ultrasonic در زیر نمایشگر
دومین مدل از سنسور‌های قرار گرفته در زیر نمایشگر، سنسور‌های اولتراسونیک بوده که عملکرد آن‌ها دیگر همانند اپتیکال نبوده و فرآیند آن‌ها وابسته به ثبت تصاویر برداری نیست و تماما توسط امواج انجام می‌شود. شما این نوع سنسور‌ها را می‌توانید در پرچم‌دارانی مانند Galaxy S22 Ultra مشاهده کنید.
نحوه عملکرد این سنسور به‌صورت زیر است؛
این سنسور تلفیقی از دو سنسور خازنی و اپتیکال بوده و به‌لطف وجود امواج فراصوت، اثرانگشت شما اسکن شده و با همان اثرانگشتی که ثبت کرده‌اید تطابق می‌دهد.
از مزایای این سنسور می‌توان به سرعت بالا، امنیت بالا اشاره کرد و همچنین باید گفت که دیگر همانند سنسور‌های اپتیکال نیازی نیست که انگشت شما خشک یا تمیز باشد.
جالب است بدانید که این سنسور در زمانی‌که نمایشگر شما آسیب دیده باشد، هیچ‌گونه مشکلی نخواهد داشت و به‌راحتی امنیت گوشی شما را تامین می‌کند.
از معایبی که درون این سنسور مشاهده می‌شود، این است که تنها در نمایشگر‌های OLED یا AMOLED استفاده می‌شود و اگر از محافظ نمایشگر‌های استاندارد استفاده نکنید ممکن است در بازکردن قفل گوشی خود با مشکل روبه‌رو شوید.
سخن پایانی
شایستگی سنسور‌های اثرانگشت در حفاظت از فضای شخصی کاربران باعث شده تا در سال‌های اخیر اکثر برند‌های فعال در حوزه تولید گوشی‌های هوشمند، استفاده بسیاری از آن‌ها بکنند تا امنیت کاربران را تمام و کمال فراهم کنند.
جالب است بدانید که سواستفاده یا ورود‌های غیر قانونی نیز به‌لطف این سنسور‌های امنیتی به یک خیال برای دزد‌ها تبدیل شده است.
همچنین شما می‌توانید چند اثرانگشت را برای ورود تعریف کنید و این‌کار باعث می‌شود تا در زمان در دسترس قرار گرفتن گوشی شما میان سایر کاربران امکان باز شدن گوشی به حداقل برسد.
در نهایت با بررسی سنسور‌های اثرانگشت برای شما این امکان را فراهم کردیم تا بتونید به‌راحتی میان این 3 نوع سنسور اثرانگشت، بهترین مورد را بسته به نیاز خود انتخاب کرده و میان گوشی‌های موجود با این سنسور بهترین را خریداری کنید.
عرفان صابونیها
خبر قبلی
خبر بعدی
شما هم می‌توانید در مورد این کالا نظر بدهید
برای ثبت نظرات، نقد و بررسی شما لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
افزودن نظر جدید