بررسی نینتندو سوئیچ
مدت زیادی بود از گوشه و کنار سرزمین بازیها، شایعه تولید کنسول جدید توسط نینتندو منتشر شده بود که قرار است در زمان عرضه جانشین Wii U باشد، بهگوش میرسید. این کنسول مدت بسیار زیادی بانام مخفیانه NX شناخته میشد تا اینکه بالاخره بعد از گذشت مدت زمان بسیار زیاد، در پاییز سال 2016، نینتندو به صورت رسمی کنسول جدید خود را با نام Nintendo Switch رونمایی کرد.
هدف از وارد کردن این کنسول به بازار، از بین بردن خاطرات بسیار بد Wii U میباشد که بتواند به جایگاهی مانند Wii برسد. سرانجام این محصول در 13 اسفند ماه بهصورت رسمی عرضه شد. در ادامه با بررسی این کنسول با موبایل 140 همراه باشید.
این کنسول، هشتمین کنسول خانگی نینتندو میباشد؛ البته شاید لقب کنسول خانگی برای سوئیچ، لقب درستی نمیباشد و استفاده از عبارت کنسول هیبریدی، برای آن بهتر باشد. نینتندو با عرضه کنسول نینتندو سوئیچ، قصد دارد کنسولی ترکیبی را وارد بازار کند تا هم بتوانید از آن به عنوان کنسول پرتابل و هم به صورت کنسول خانگی استفاده کنید. در همان ابتدا که جعبه این کنسول را باز میکنید، شاهد تفاوت این کنسول با سایر کنسولهای بازی دیگر خواهید شد. بخش اصلی این کنسول دقیقا مشابه یک تبلت میباشد، در بخش اصلی این کنسول یک نمایشگر 6.2 اینچی با رزولوشن 720p وجود دارد و تمام مواردی که برای انجام یک بازی وجود دارد، در همین بخش تبلت مانند انجام میشود.
در این بخش کلیدهای پاور، تنظیم صدا، درگاهی برای قرار دادن کارتریج بازیها که نینتندو آنها را Game Card مینامد، قرار دارد. همچنین بر روی فریم این کنسول شما شاهد دریچههای خنککننده هستید. نینتندو سوئیچ در بخش پایینی فریم، درگاه شارژ USB-C قرار دارد و به شما این امکان را میدهد تا از طریق آن بتوانید کنسول خود را شارژ کنید. در قسمتهای کناری سوئیچ نیز، ریلهایی را میبینیم که کنترلرهای سوئیچ که نینتندو به آنها لقب جویکان داده است، قرار میگیرد. در پنل پشتی این دستگاه علاوهبر لوگو جدید نینتندو یک پایهای قرار دارد که با بازکردن آن میتوانید کنسول را بر روی میز قرار داده و به بازی خود ادامه دهید. در زیر این پایه، درگاهی برای کارتحافظه قرار دارد که به شما این امکان را میدهد تا بتوانید کارت حافظه خود را ارتقا دهید و بازیهای بیشتری را بر روی آن نصب کنید.
قلب تپنده این دستگاه یک پردازنده شخصیسازی شده تگرا است که نینتندو با همکاری انویدیا توسعه یافته است و با اینکه جزئیات به صورت کامل توسط نینتندو اعلام نشده است؛ اما این کمپانی ادعا کرده که قدرت پردازش این تراشه تقریبا همانند تراشههای گرافیکی دسکتاپی انویدیا است. نسخه بلوتوث استفاده شده در این دستگاه از سری 4.1 است و شبکه WiFi نیز از استاندارد 802. 11ac، از امکانات ارتباطی سوئیچ میباشد. شما میتوانید با استفاده از فناوری ادهاک، تا 8 کنسول نینتندو سوئیچ را به یکدیگر متصل کنید و با دوستان خود به بازی کردن بپردازید. در داخل بدنه این دستگاه، یک باتری لیتیوم-یونی با ظرفیت 4310 میلیآمپر ساعتی قرار گرفته است که با توجه به بازی که تجربه میکنید میتوانید 2 و نیم الی 6 ساعت شارژدهی از این دستگاه انتظار داشته باشید. داک عرضه شده همراه با این محصول دارای چند ویژگی جذاب میباشد. این اولین داک کنسول بازی میباشد که در بخش جلویی خود 2 درگاه USB 2.0 جای داده و یک درگاه USB 3.0 نیز در بخش پشتی قرار دارد. علاوه بر این پورت، شما در پشت پنل شاهد یک پورت HDMI بهصورت خروجی و یک ورودی شارژ میباشید. کنترلرهای بازی یا همان جویکانهای، جدا از ادازه کوچیک خود، دارای تکنولوژیهای بسیاری است و این تکنولوژی، دستگاه را در ارتقای درجه به سمت یک کنسول هیبریدی کمک بسیاری میکند. از لحاظ ظاهری، هر دو جویکان با یکدیگر شباهت بسیاری دارند؛ اما از نظر عملکرد با یکدیگر تفاوت دارند. شما در کنترلر سمت راست این دستگاه شاهد دوربین مادون قرمز و NFC در کنار دکمهها هستید. از قابلیتهای متحیر کننده این دستگاه، این است که شما قادر به استفاده از هر جویکان بهصورت جداگانه میباشید. درون جعبه این دستگاه، علاوه بر دو جویکان، دو وسیله جانبی دیگر برای بازی وجود دارد و آن، یک بند بستن دستهها بر روی مچ است تا در زمان انجام بازیهای پرتحرک نگرانی از بابت افتادن جویکانها از دست خود نباشید؛ وسیله دوم یک قالب کنترلر، همانند کنترلرهای کنسول سونی و مایکروسافت است و به شما این امکان را میدهد تا در هنگامی که درون خانه مشغول بازی هستید، به صورت کاملا اختیاری تجربه دو قطب کنسول بازیسازی دنیا یعنی سونی و مایکروسافت را به شما القا کند. تمامی این موارد وقتی جذاب میشود که شما جویکانها را از روی بدنه جدا کرده و نمایشگر را بر روی آن قرار میدهید. جالب است بدانید، در زمان قرار دادن نمایشگر بر روی داک، قدرت پردازشی افزایش مییابد و محتوایی که در نمایشگر با رزولوشن 720p پیکسل نمایش داده میشد با قرار گرفتن برروی داک و منتقل شدن به تلوزیون یا نمایشگر بزرگتر، رزولوشن به 1080p پیکسل ارتقا پیدا میکند. در نگاه اول متوجه میشوید که این کنسول ابعادی بسیار عریض دارد اما در زمانی که این کنسول را در دست خود قرار میدهید، اصلا حس ناراحتی و اذیت شدن نخواهید داشت و میتوانید ساعتها از این کنسول استفاده کنید. در مورد نمایشگر این نینتندو سوئیچ باید اعلام کرد که با توجه به رزولوشن 720p پیکسل، هیچ وقت مشکلی به وجود نخواهد آورد اما لازم است بدانید که فاقد نقاط ضعف نیست؛ زاویه دید و میزان روشنایی این نمایشگر ممکن است شما را اذیت کند. این کنسول در 3 حالت در اختیار شما قرار دارد و شما میتوانید در 3 حالت از این کنسول استفاده کنید؛
در حالت اول شما میتوانید با متصل کردن جویکانها به دو طرف نمایشگر از این کنسول به عنوان یک کنسول پرتابل استفاده کنید.
در حالت دوم با جدا کردن دو جویکان و باز کردن جک قرار گرفته در پنل پشتی، کنسول را بر روی میز قرار داده و به صورت دو نفری از آن استفاده کنید.
در حالت سوم نیز با اتصال نمایشگر به داک در نظر گرفته شده، بازی را بر روی نمایشگر بزرگتر، با کیفیت و سرعت بالاتری از بازی لذت ببرید. هنگامی که این کار را انجام میدهید، بدون هیچ تغییری ادامه بازی شما بر روی تلویزیون پدیدار میشود و میتوانید به راحتی بازی خود را ادامه دهید. بر عکس این حالت نیز امکنپذیر است و شما میتوانید با برداشتن کنسول از روی داک، در حالت دستی بازی خود را ادامه دهید.
کمپانی نینتندو برای قابل حمل کردن این دستگاه، نیاز دانسته تا جویکانهای دستگاه را بسیار کوچکتر طراحی کند و این موضوع ممکن است برای کاربرانی که انگشت دست آنها بزرگ میباشد، کمی اذیت کننده باشد. لازم به ذکر است که نینتندو برای این کنسول، یک کنترلر حرفهای و در ابعاد بزرگتر در نظر گرفته است که طراحی مشابه کنترلرهای کنسول ایکسباکس داشته و از ارگونومی بسیار بالایی برخورار است. اگر جزء آن دسته از کاربرانی هستید که میزان زمان بسیار زیادی را صرف بازیهای کامپیوتری میکنید، حتما باید به پرداخت 70 دلاری در جهت خرید این کنترلر اقدام کنید.
در مورد نرمافزار این دستگاه باید اعلام کرد که در حال حاضر این دستگاه از رابطکاربری بسیار جذابی برخوردار نبوده و نینتندو مسیر طولانی برای توسعه این رابطکاربری خواهد داشت. در حال حاضر این رابطکاربری هیچگونه رابطه چندرسانهای نداشته و شما حتی مرورگر هم درون این رابطکاربری مشاهده نخواهید کرد. تنها مواردی که درون این دستگاه قابل مشاهده است؛ امکان جستوجو در میان بازیها، فروشگاه الکترونیکی، تنظیمات و گالری میباشد. جالب است بدانید که شما میتوانید برای تجربه بازیهای بیشتر به این دستگاه، هارد اکسترنال متصل کنید و کنسول میتواند تا ظرفیت 2 ترابایت را پشتیبانی کند. در نهایت یکی از ویژگیهایی که نینتندو بر روی این کنسول قرار داده و هنوز در مرحله آزمون و خطا قرار دارد، ویژگیهای آنلاین آن میباشد. برای تجربه بازیها به صورت آنلاین، نینتندو تصمیم گرفته تا همانند سونی و مایکروسافت، از خدمات آنلاین استفاده کند و از کاربران حق دریافت اشتراک داشته باشد؛ اما درحال حاضر این سرویس برای عموم رایگان میباشد و میتوانید به صورت رایگان از بازیهای لذت ببرید.
جمعبندی
نینتندو با عرضه این کنسول نشان داد که نسبت به سایر کمپانیهای تولید کنسول، توانسته بهتر مفهوم بازی را درک کند. ممکن است سوئیچ در مقایسه با کنسولهای نسل هشتم عملکرد ضعیفتری داشته باشد؛اما به طور کل، هدف بالا بودن کیفیت گیمپلی بازی میباشد و از این رو تمام توجهات و تمرکزات این کمپانی بر روی بازیهای این کنسول میباشد. اما مهمترین نکتهای که عامل موفقیت یا شکست یک کنسول است، بازیهایی میباشد که برای آن عرضه میشوند. درحال حاضر این کنسول همراه با خود 12 بازی منتشر کرده است که جدا از محتویات بازی انحصاری Zelda، باقی بازیهای دست کمی از یک شاهکار به یاد ماندنی ندارند. خوب است بدانید که نینتندو در ابتدای مسیر قرار دارد و در برخی مراحل، عملکردی مشابه آزمون و خطا دارد و در آینده باید انتظار داشت که این کنسول در طولانی مدت بتواند به موفقیتهای بزرگی دستیابد.
شما هم می توانید در مورد این مطلب نظر بدهید