عینک‌ واقعیت مجازی Oculus Quest 2 ظرفیت 256 گیگابایت Oculus Quest 2 256GB Virtual Reality Headset

بررسی هدست واقعیت مجازی Oculus Quest 2

کمپانی بزرگ Oculus از جدیدترین هدست‌های واقعیت مجازی خود رونمایی کرد و بار دیگر در عرضه این محصولات، پیشگام به‌ سوی جلو در حال حرکت است. پیشرفت فناوری، سبب شده تا هر تعریف و موضوعی که در گذشته می‌دانستیم، تغییر کند یا به صورت کلی، نقض شود.

در گذشته همیشه از والدین خود شنیده‌ بودیم که از نمایشگر تلویزیون‌ها فاصله داشته باشیم تا به چشم و حس بینمایی آسیبی وارد نشود و اما حال با پیشرفت فناوری، محصولاتی تولید شده‌ است که می‌تواند چشمان شما را به‌ فاصله چند سانتی‌متری نمایشگر‌ها نزدیک کند.
این هدست‌ها برای داشتن کارکرد درست، بر روی چشمان انسان نصب شده و می‌تواند محتوا را به‌ صورت سه‌بعدی در مقابل چشمان شما ظاهر کند.
همان‌طور که فناوری تماشای فیلم‌ها یا تجربه بازی‌های ویدیویی به صورت سه بعدی در سال‌های گذشته شده محبوب بود، فناوری واقعیت مجازی و هدست‌های VR نیز در زمان حال به یک فناوری و گجت پرطرفدار تبدیل شده‌ است. البته این انتظار نیز وجود دارد که هدست‌های واقعیت مجازی به‌ میزان فناوری سه‌بعدی غیرقابل استفاده نباشند و بتواند کارایی بیشتری از خود ارائه دهد. امروز قرار است سری دوم خانواده Quest یعنی Oculus Quest 2 را بررسی کنیم. پس با موبایل 140 همراه باشید.

نمایشگر

از آن جایی که Oculus Quest 2 دومین نسخه از هدست واقعیت مجازی Oculus Quest است، قطعا انتظار داریم تا سازندگان در این نسخه،  کمبود‌های هدست قبلی و نقاط ضعف آن‌ را در این هدست از بین ببرد و امکانات جدیدترین را به‌ آن اضافه کند.
 

به‌ جرعت باید اعلام کرد که خبری از ضعف‌های نمایشگر نسخه اول در این محصول نیست و در این قسمت ما شاهد استفاده کمپانی Oculus از دو پنل OLED و یک نمایشگر LCD هستیم که وضوح تصویر و رزولوشن نزدیک به 4K را نمایش داده و می‌تواند تصاویر دقیق‌تر و تمیز‌تر و شفاف‌تری را به‌کاربران تحویل دهد. هدست واقعیت مجازی این کمپانی برای هر چشم قادر است رزولوشنی معادل 1920 در 1832 پیکسل را نمایش دهد و می‌توان گفت که در این بخش، دومین عضو خانواده Quest پیشرفت 50 درصدی نسبت به عضو اول داشته است.

سازگاری با رایانه شخصی

یکی از مهم‌ترین موارد برای هدست‌های واقعیت مجازی،‌ این است که به صورت کامل با PC یا رایانه‌های شخصی سازگار باشند و با تمام سخت افزارهای پشتیبانی کننده، ارتباط برقرار کنند.
 

در سال گذشته، شرکت Oculus با انتشار نسخه بتای Oculus Link به کاربران و گیمر‌ها اجازه داد تا بازی‌ها و عناوینی را که تا پیش از این برای هدست واقعیت مجازی محدود بود را تنها با اتصال کابل USB تجربه نمایید. حال گفته شده که دوره بتا این برنامه به‌ پایان رسیده است و این برنامه به‌ صورت کامل در دسترس کاربران قرار گرفته و برخی ویژگی‌ها و ببود‌هایی در این برنامه انجام شده است. برای شروع، باید بگوییم که تیم سازنده قصد دارد از رزولوشن بالاتر هدست واقعیت مجازی Oculus Quest 2 پشتیبانی کند و همچنین نرخ فریم درون بازی‌ها را بهبود ببخشد.

قدرت پردازشی هدست واقعیت مجازی

همان‌طور که پیش از این اشاره شد، زمانی که نسخه دوم این محصول را مشاهده می‌کنیم، به این موضوع پی خواهیم برد که از تمام جهات به‌ نسبت نسخه قبلی پیشرفت داشته و امکانات بیشتری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. از آن‌ جایی که این هدست واقعیت مجازی قرار است سریع‌تر باشد و تصاویر را با رزولوشن و وضوح بیش‌تری در اختیار شما قرار دهد، قطعا از یک پردازنده با قدرت پردازشی بالاتر از نسخه اول استفاده می‌کند. به‌ نظر می‌رسد کاربران توانسته‌اند سنگ تمام بگذارند.
 

در اولین نسخه این هدست از یک پردازنده قدرتمند Snapdragon 835 استفاده شده است و گفته شده که درون نسخه دوم این هدست واقعیت مجازی، از یک تراشه Snapdragon XR2 استفاده شده است. جالب است بدانید که این دسته از پردازنده‌ها برای چنین هدست‌هایی استفاده و درنظر گرفته شده و به‌ نظر می‌رسد که می‌تواند نیاز‌های کاربران این هدست را به‌خوبی برآورده کند.

حافظه داخلی

پیشرفت سخت‌افزاری هدست‌های واقعیت مجازی Quest 2 به این‌ جا ختم نمی‌شود و سازندگان در تلاش‌اند که در کنار حوزه سخت‌افزاری داخلی در قسمت حافظه داخلی هم پیشرفت‌هایی ارائه دهند. تقریبا می‌توان گفت که این هدست در بخش سخت‌افزاری حداقل به‌ میزان سه نسل پیشرفت نسبت به نسخه اول را تجربه کرده است و حال نوبت این است که در مورد حافظه داخی این محصول سخن بگوییم.

Oculus Quest 1 دارای حافظه رم به‌میزان 4 گیگابایت بوده و حال این کمپانی این حافظه رم را به 6 گیگابایت ارتقا داده است. در بخش حافظه داخلی نیز باید اعلام کرد که برادر بزرگ‌تر این خانواده یعنی Quest 1 در دو کانفیگ با حافظه‌های داخلی 64 گیگابایت و 128 گیگابایت عرضه شده‌ است. حال برای برادر کوچک‌تر این خانواده، دو کانفیگ 128 گیگابایت و 256 گیگابایت عرضه شده است. در کنار پردازنده این دستگاه حال ما شاهد پیشرفت‌های بسیار بزرگی در بخش حافظه داخلی و حافظه رم این دستگاه بودیم.

پشتیبانی از نرخ‌ نوسازی

در دوره و زمانه‌ای که درحال زندگی هستیم، نرخ‌ نوسازی (Refresh Rate) 60 هرتز برای نمایشگر‌ها یا حتی تلویزیون‌ها در حال منقرض شدن می‌باشد و تقریبا تمامی کاربران به‌ دنبال محتوای روان‌تر هستند از این رو شما در صنعت گیمینگ شاهد مانیتور‌هایی هستید که نرخ‌ نوسازی 144 هرتز یا 240 هرتز را درون خود جای داده‌اند. درحال حاضر شما نرخ‌ نوسازی 120 هرتز را می‌توانید درون تلویزیون‌های خانگی مشاهده کنید که این واقعا شگفت‌انگیز است. اما در حوزه‌ی موبایل و صفحه نمایش گوشی‌های همراه، هم‌ اکنون نرخ تازه‌سازی 90 هرتز پیشنهاد می‌شود و شرکت‌های مختلفی سعی می‌کنند با استفاده از پنل‌های پیشرفته برای نمایشگرهای خود، نرخ تازه‌سازی 90 هرتز را به کاربران پیشنهاد دهند. شما نرخ‌ نوسازی 90 هرتز را می‌توانید درون این محصول مشاهده کنید و محتوای نمایش داده شده را توسط این عینک به روانی تا نرخ 90 هرتز تماشا کنید. هدست واقعیت مجازی Oculus Quest 2 دارای یک نمایشگر با نرخ‌ نوسازی 90 هرتز است. طبق اطلاعاتی که داده شده، به نظر می‌رسد که پشتیبانی برای نرخ‌ نوسازی 90 هرتز در آینده نزدیک برای    Oculus Linkفراهم می‌شود و می‌توانید محتوای مورد نظر خود را با سرعت بسیار خوبی و به صورت روان بر روی نمایشگر Oculus Quest 2 مشاهده و کنید.

IPD

اگر با هدست‌های واقعیت مجازی آشناییت داشته باشید حتما می‌دانید که فاصله میان‌ چشم‌ها بسیار اهمیت دارد چرا که اگر با دقیق اندازه‌گیری شود می‌تواند در نمایش تصاویر به‌ صورت شفاف و زاویه دید تاثیر زیادی داشته باشد. این موضوع IPD (Interpupillary displacement) نام‌دارد و می‌دانیم که این موضوع به‌ گفته کمپانی Oculus بسیار دقیق‌تر پیگیری شده و توانسته بهتر از نسخه قبل در نمایش محتوا بر چشم شما تاثیر بگذارد. فاصله لنز ها از یکدیگر با استفاده از دسته‌های تعبیه شده، قابل تغییر است و می‌توانید با توجه به اندازه صورت یا میزان فاصله چشمان خود، آن را به خوبی تنظیم نمایید. کاربران می‌توانند این فاصله را میان مقادیر 55 و 63 و 68 میلی‌متر، بسته به نیاز خود تغییر دهند.

کنترلر‌ها

همان‌طور که می‌دانید، نبود کنترلر برای عینک‌های واقعیت مجازی، صرفا این محصول را به‌ یک ابزار در جهت مشاهده کردن اطراف تبدیل می‌کند. از این‌ رو Oculus برای این محصول از دو کنترلر استفاده کرده است. هدف از استفاده از کنترلر، داشتن دسترسی به بخش تنظیمات هدست و انجام برخی بازی‌ها می‌باشد.

هدست واقعیت مجازی Quest 2 دارای دو کنترلر جدید و خاصی می‌باشد که به‌ گفته Oculus قرار است کار آمد‌تر از گذشته باشند. حال سوال این است که این کنترلر شامل چه مواردی می‌باشد؟
اول از همه باید اعلام کرد که کنترلر نسل دوم با پیشرفتی بیش‌تر از نسبت به کنترلر نسل اول ساخته شده است.
کنترلر‌ها دقت بیش‌تر و بالاتری دارند و نسبت به نسل اول، ردیابی آن‌ها تاثیر بالاتری دارد. تمامی این موارد در حالی است که سنسور‌ها یا حسگر‌هایی که برای استراحت انگشت شست در نظر گرفته شده، باز‌هم در این محصول قرار گرفته است تا تجربه راحت‌تری را برای کاربران به‌ ارمغان بیاورد. این موضوع نیز لازم به‌ذکر است که Oculus همچنان برای این محصول از روش سنتی انرژی‌رسانی یعنی باتری‌های AA استفاده می‌کند. شاید در نگاه اول شما حس نا امید کننده‌ای را جذب کنید؛ اما Oculus اعلام کرده است که با استفاده از سیستم بهبودیابی کنترلر‌ها، باتری می‌تواند تا 4 برابر شارژدهی بیشتری ارائه دهد.

باتری

درمورد ابعاد این محصول در بالا سخن گفته‌ایم و همچنین از پیشرفت‌هایی که نسل دوم به نسبت نسل قبلی داشته است هم گفته‌ایم و حال نوبت به باتری و شارژدهی Quest 2 می‌باشد.

همانطور که در بالا به آن اشاره شد، برای کنترلر‌های این محصول از باتری‌های AA استفاده شده است و حال باید به باتری هدست بپردازیم. بر اساس گزارشات و اطلاعاتی که در مورد این محصول اعلام شده است. Quest 2 می‌تواند بسته به‌ نوع کاربری شما زمانی میان 2 الی 3 ساعت شارژدهی داشته باشد و به‌ خوبی کار کند. البته باید گفت که نمی‌توان به‌ این عدد اعتماد داشت و از شنیدن آن متحیر و شگفت‌زده شد؛ اما می‌توان گفت که می‌تواند برای ساعاتی، نیاز‌های شما را برطرف کند. همچنین باید اعلام کرد که باتری‌های هدست برای شارژ شدن نیاز‌‎مند زمانی 2 ساعت و 30 دقیقه‌ای است که تقریبا قابل ملاحظه عنوان می‌شود.

ظاهر

در زمینه ظاهر و شکل این هدست، باید گفت که سازندگان این محصول تصمیمات جدیدی گرفته‌اند تا بتوانند با این تصمیمات، این محصول را به‌ نسبت نسل گذشته متفاوت نمایش دهد. این محصول تنها در رنگ سفید عرضه شده و دیگر همانند نسل گذشته، با رنگ مشکی عرضه نشده است.
 

بند‌های این هدست از جنس پلاستیکی نسل اول به جنس پارچه‌ای در نسل دوم ارتقا یافته است. در بخش پشتی دستگاه درگاه شارژ USB Type-C قرار دارد و حال به‌ نسبت نسل اول کاهش وزن 10 درصدی را تجربه کرده و از وزن 571 گرم به 503 گرم تبدیل شده است.

حساب فیس‌بوک

امروزه مردم دنیا، قطعا دارای حساب فیس‌بک می‌باشند و از این شبکه‌ اجتماعی به‌ میزان کم یا زیاد استفاده می‌کنند. در چند سال گذشته، شبکه اجتماعی فیس‌بوک (FaceBook) به‌ یکی از محبوب‌ترین و بزرگ‌ترین شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد و حال با ظهور توییتر و اوج‌ گرفتن برنامه اجتماعی اینستاگرام، کمتر کسی را مشاهده می‌کنید که سری به شبکه اجتماعی فیس‌بوک بزند. از آن‌ جایی که کمپانی Oculus از زیر مجموعه‌های برند فیس‌بوک می‌باشد، هدست‌ها راه خود را به فیس‌بوک باز کرده و باید اعلام کرد که این محصول تنها با ایجاد یک حساب‌ کاربری فیس‌بوک قابل استفاده می‌باشد.

موارد جانبی

در نهایت بعد از سخن گفتن در مورد تمامی اجزای این هدست، حال نوبت به اقلام موجود در پک این محصول است. Oculus این محصول را با لوازم جانبی بسیاری معرفی کرده است؛ اما تمامی این موارد و اکسسوری‌ها باهم درون پک این محصول قرار نگرفته است.

شما می‌توانید هدفون و هندزفری مخصوص این هدست را برای تجربه بهتری از بازی خریداری کنید که به‌ ترتیب برچسب قیمتی 50 دلار و 100 دلار را دارا می‌باشد. علاوه‌بر این شما می‌توانید بند نگه‌دارنده جدیدی برای این محصول خریداری کنید که همراه با آن یک باتری اضافه نیز ارائه داده می‌شود و تنها 150 دلار قیمت گذاری شده است. بسته نگه‌داری یا همان کیف حمل این محصول به قیمت 40 دلار فروخته می‌‎‌‌‌‌‌‌شود و درنهایت یک کابل برای اتصال بانام Oculus Link در قسمت لوزام جانبی این هدست قرار دارد که تنها 80 دلار قیمت دارد و شما می‌توانید آن‌ را از فروشگاه‌ها خریداری نمایید.

جمع‌بندی

همانطور که می‌دانید، تمامی محصولات دارای ایراداتی هستند و این محصول نیز خالی از ایراد نیست. این محصول در بسیاری از زمینه‌ها پیشرو است و می‌توان این هدست را به افرادی پیشنهاد کرد؛ چراکه هم کارایی بالایی دارد و هم از نظر قیمتی به‌صرفه‌تر از سایر محصولات می‌باشد. شما می‌توانید این محصول را ارزان‌تر از سایر فروشگاه‌ها از فروشگاه اینترنتی موبایل 140 خریداری کنید.