مقایسه تراشه گوگل با دو تراشه قدرتمند سامسونگ و کوالکام

گوگل می‌توانست برای سری 6 گوشی‌ پیکسل خود از تراشه اسنپ‌دراگون کمپانی کوالکام یا تراشه اگزینوس کمپانی سامسونگ استفاده کند، اما این‌ کار را نکرد و به‌ کمک شرکت سامسونگ تصمیم گرفت تا تراشه اختصاصی خود را برای گوشی‌های هوشمند خود بسازد. قرار است بعد از بررسی این تراشه به مقایسه این تراشه با اسنپ‌دراگون 888 یا اگزینوس 2100 بپردازیم، با موبایل 140 همراه باشید.

گوگل این تصمیم را بر پایه استفاده از سیستم یادگیری ماشینی گرفته است. در حالی‌که زمان زیادی تا عرضه نسخه‌های بعدی تراشه‌های کوالکام و اگزینوس باقی‌نمانده، گوگل تراشه تنسور خود را با آخرین نسخه‌های این دو کمپانی یعنی اسنپ‌دراگون 888 یا اگزینوس 2100 مقایسه کرده است. تنسور از جدیدترین فناوری تراشه‌های اگزینوس سامسونگ در بخش مودم و تراشه گرافیکی و ... استفاده کرده است و در بخش گرافیک عملکردی مشابه اگزینوس 2100 خواهد داشت.
اگر این خبر صحت داشته باشد و تنسور از فناوری گرافیکی اگزینوس 2100 استفاده کند، می‌توان گفت که پیکسل 6 می‌تواند از خود در بخش گیمینگ عملکرد فوق‌العاده‌ای به‌جا بگذارد؛ اما با این‌حال عملکرد آن در هنگام اجرا بازی در هنگام مقایسه با اسنپ‌دراگون 888 کمی ضعیف‌تر خواهد بود و همچنین انتظار می‌رود که بخش پردازشی تراشه یعنی TPU به‌دلیل داشتن قابلیت یادگیری ماشینی و هوش‌مصنوعی، پردازش بهتری و قوی‌تری را نسبت به رقبا ارائه دهد.
 

گوگل برای تراشه تنسور خود از ترکیب هسته‌ای 4+2+2 استفاده کرده که تصمیمی بسیار عجیب است چرا که استفاده از 2 هسته قدرتمند Cortex-A1 موجب شده تا میزان مصرف انرژی آن به‌میزان زیادی، افزایش یابد و لازم است بدانید که دو هسته قدرتمند موجب داشتن برتری زیادی در هنگام پردازش فرمان‌های تک هسته‌ای می‌شود اما از طرفی استفاده از یک هسته قدیمی Cortex-A76 باعث می‌شود تا تراشه در هنگام اجرای وظایف چند هسته‌ای، عملکرد ضعیفی داشته باشد.
این ترکیب دقیقا همان ترکیب شکست‌خورده مانگوس (Mongoose) کمپانی سامسونگ بوده و باید دید آیا عملکرد این ترکیب نیز همانند مانگوس هست یا نه؟
هنوز میزان مصرف انرژی این ترکیب مشخص نشده است.
از سوالات رایجی که کاربران در مورد تراشه تنسور می‌پرسند این است که چرا گوگل از هسته‌های قدیمی تولید شده در سال 2018 استفاده کرده است؟

تنهای جواب موجود برای این سوال، مصرف انرژی و میزان حرارت تولید شده توسط هسته‌ها است. با توجه به آزمایشاتی که انجام شده، مشخص شده که هسته A76 در مقایسه با A77 و A78 انداه کوچک‌تری دارد، در نتیجه مصرف انرژی کمتری دارد.
با توجه به‌اندازه‌هایی که از این 3 هسته منتشر شده، A77 حدودا 17 درصد از هسته A76 بزرگ‌تر بوده و سری A78 نیز تقریبا 5 درصد از هسته A77 کوچک‌تر بوده است.
در نهایت می‌توان گفت: وظیفه پردازش چند‌ هسته‌ای تراشه تنسور در مقایسه با اسنپ‌دراگون 888 ضعیف‌تر و سرعت اجرا پایین‌تری دارد.
​در آخر بر اساس تحلیل‌هایی که صورت گرفته، گوگل در زمان استفاده از دو هسته قدرتمند Cortex-X1، چاره‌ای جز استفاده از تراشه ضعیف‌تر نداشت، پس‌از این هسته استفاده کرده است.
حال سوال دیگری به‌وجود می‌آید که چرا گوگل از دو هسته X1 استفاده کرده، درحالی که کوالکام و اگزینوس از یک هسته قدرمند X1 استفاده کرده‌‌اند و عملکرد خوبی هم داشته‌اند؟
جواب تنها در یک جمله خلاصه می‌شود؛ "فناوری یادگیری ماشینی"

استفاده از دو هسته عملکرد یادگیری ماشینی زیادی را در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌دهد و این همان چیزی است که گوگل به‌خاطر آن دست به تولید تراشه اختصاصی زده است.
توانایی X1 به‌لطف داشتن پهنای باند بالا و حافظه‌کش بیشتر سبب شده تا عملکرد آن در پردازش دستورات SIMD، دوبرابر هسته‌های A78 باشد.
درواقع گوگل ترجیح داده تا به‌جای عملکرد پردازنده در فرمان‌های چند‌ هسته‌ای، میزان پردازش فرمان‌ها‌ی تک‌هسته را افزایش دهد تا بتواند قابلیت یادگیری ماشینی را با عملکرد بهتری در اختیار کاربران قرار دهد.
در نهایت هنوز مشخص نیست که گوگل چگونه قرار است با مشکل داغ شدن تنسور در پیکسل 6 کنار بیاید. آزمایشات انجام شده نشان داده که مصرف انرژی هسته X1 بسیار زیاد است گوگل در کنار ارائه بهترن عملکرد در تراشه تنسور خود چگونه‌ می‌خواهد با مشکل خنک شدن پیکسل 6 کنار بیاید.
توجه داشته باشید که هسته‌ مانگوس سامسونگ نیز با همین مشکلات رو‌به‌رو بود که در نهایت منجر به شکست آن شد.

پردازش فرمان‌های یادگیری ماشینی گوگل، وظایفی مانند تشخیص صدا، پردازش تصویر، رمز‌گشایی ویدئو را برعهده دارد.
جالب است بدانید که این وظایف را اگزینوس سامسونگ و اسنپ‌دراگون کوالکام هم انجام می‌دهد، اما باید دید که  زمان پردازش و کیفیت پردازش آن چگونه است. 
اما نکته‌ی جالب در مورد اسنپ‌دراگون ۸۸۸، پراکنده‌ بودن واحدهای یادگیری ماشینی آن است.

موتور هوش‌مصنوعی کوالکام در پردازنده‌ مرکزی، تراشه گرافیکی، ISP، DSP و Sensing Hub پردازنده‌ اسنپ‌دراگون 888 تقسیم شده است.
این موضوع هرچند موجب کاهش میزان مصرف این پردازنده شده، اما عملکرد یادگیری ماشینی آن را نیز تا حد زیادی کاهش داده است. در نتیجه می‌توان گفت که عملکرد کوالکام در فرمان‌پذیری بودن و یادگیری اسنپ‌دراگون 888 ضعیف‌تر بوده.
در نتیجه می‌توان گفت: بیشترین واحد تراشه‌های تنسور به یادگیری ماشینی تعلق دارد و اگر گوگل بتواند در این زمینه موفق باشد، در نهایت شرکت‌های دیگر را به‌تولید تراشه‌هایی برای رقابت با تنسور در بخش یادگیری ماشینی وادار می‌کند.

جمع‌بندی

گوگل توانسته تا با معرفی پردازنده‌ی تنسور خون تازه‌ای را به جریان پردازنده‌های موبایل وارد کند. با وجود این‌که هنوز نمی‌توان به‌طور قطعی در مورد عملکرد این پردازنده نظر داد، اما با توجه به اطلاعات منتشرشده، این پردازنده می‌تواند به اندازه‌ی اسنپ‌دراگون 888 و اگزینوس 2100 جذاب و قدرتمند باشد.
هدف شرکت گوگل در تولید تنسور، پیشرفت در بازار تراشه‌های گوشی‌های هوشمد نیست اما این شرکت قصد دارد تا رویکردی جذابی را در جهت رفع مشکلات پردازشی نمایان کند.
در کنار بهره‌مندی گوگل پیکسل 6 از پشتیبانی نرم‌افزاری 5 ساله، تراشه آن هم می‌تواند از اصلی‌ترین برگ‌ برنده‌های گوگل در رقابت با پرچم‌داران سایر شرکت‌ها باشد.

عرفان صابونیها