ساعت‌های هوشمند طبق آناتومی بدن زنان طراحی نشده است

اسمارت‌واچ‌ها هرروز جای خود را در میان کاربران بیشتر باز می‌کنند ولی به نظر می‌رسد تولیدکنندگان به ساعت‌های هوشمند بانوان توجهی نمی‌کنند و آناتومی آن‌ها را در نظر نمی‌گیرد. علت این امر چیست؟

زمانی ساعت‌های هوشمند به عنوان یک گجت لاکچری تلقی می‌شدند ولی این روزها به عضوی ضروری در زندگی دیجیتال بسیاری از افراد تبدیل شده‌اند و برای کنترل موزیک، اعلان‌های پیام‌ها و تماس‌ها، ارزیابی وضعیت سلامتی و موارد بسیار زیاد دیگری استفاده می‌شوند اما مشکل این است که ساعت‌های هوشمند برای بانوان زیاد راحت به نظر نمی‌آید.
اوایل امسال شاهد رونمایی از ساعت‌های هوشمند جدید از Razer و Fossil بودیم.
فسیل در زمان معرفی مدل 41 میلی‌متری Falster Gen 6 با افتخار اعلام کرد که نمایشگر این ساعت هم اندازه مدل 44 میلی‌متری می‌باشد.
با توجه به این موضوع که همیشه کاربران از یک نمایشگر بزرگ در یک دستگاه کوچک استقبال می‌کنند، ولی 41 میلی‌متر هم هنوز برای مچ دست خیلی از خانم‌ها بزرگ است.
البته ساعت‌های هوشمند تا به الان با پیشرفت‌های زیادی همراه بوده‌اند اما برای این‌که روی دستان کوچک و باریک راحت بنشینند راه زیادی در پیش دارند.

ساعت‌های هوشمند مناسب بانوان

اولین ساعت هوشمند مجهز شده به Android Wear، موتو 360 نام داشت.
این ساعت با طراحی زیبا و کوچک خود نسبت به دیگر ساعت‌های هوشمند که در آن زمان بود مانند گلکسی Gear Live یا ال‌جی واچ که دارای نمایشگرهای 1.65 اینچی و قاب بزرگ‌تر بودند، راحت‎تر روی دست قرار می‌گرفت.
اسمارت‌واچ اندرویدی که به خوبی روی مچ دست بانوان قرار می‌گرفت، هوآوی واچ بود.
ساعت هوآوی بهترین گجت اندرویدی 2015 نبود اما تا سال 2018 به عنوان یکی از گزینه‌های خوب بازار باقی ماند.
این ساعت به نمایشگری 1.3 اینچی مجهز شده بود و به‌خاطر حاشیه‌ها و بدنه باریک به خوبی روی دست قرار می‌گرفت.

سال 2017 با یک ساعت هوشمند کوچک و سبک فوق‌العاده از برند ال‌جی از راه رسیده بود و ال‌جی واچ استایل یکی از اولین ساعت‌های هوشمند مجهز به سیستم‌عامل Wear 2.0 بود و به‌دلیل نمایشگر کوچک 1.2 اینچی، قاب 42 میلی‌متری و ضخامت 11 میلی‌متری، روی دست بانوان بسیار زیبا به نظر می‌رسید.
در سال 2017 گجت‌هایی به بازار آمدند که می‌توانستند وضعیت سلامتی شما را ارزیابی کنند اما ساعت ال‌جی از حسگر ضربان قلب و GPS بی‌بهره بود و اگر به گوشی متصل نمی‌شد فقط قادر به شمارش قدم‌های شما بود.
همچنین این ساعت NFC نیز نداشت. درواقع می‌توان گفت: چون حسگرهای NFC و  GPS بزرگ هستند و مصرف باتری زیادی دارند، ال‌جی از قرار دادن آن‌ها در ساعت صرف نظر کرده بود.
در هر صورت باتری کوچک 240 میلی‌آمپر ساعتی نمی‌توانست پاسخگوی این ساعت باشد.

در سال 2019 گزینه‌های جالبی برای خانم‌های علاقه‌مند به تکنولوژی به بازار آمد که اولین گزینه ساعت هوشمند Mobvoi بود که نسبت به ساعت‌های دیگر کوچک‌تر به حساب می‌آمد.
TicWatch Eدر کیسی پلاستیکی قرار گرفته بود و به‌همین دلیل حس یک کالای ارزان قیمت را به کاربران القاء می‌کرد.
دو ساعت گلکسی واچ اکتیو و واچ اکتیو 2 از سامسونگ که در بهار و پاییز 2019 از راه رسید و چشم کاربران را به کجت‌های سبک، کوچک و زیبا روشن کردند. فقط یک نکته را در زمان خرید این ساعت باید در نظر می‌گرفتید و آن این بود که از سیستم‌عامل تایزن پشتیبانی می‌کند.
در زمان وجود این سیستم‌عامل، این ساعت‌ها از عدم وجود برنامه‌های کافی و پشتیبانی نه چندان جالب از نوتیفیکیشن‌ها دست و پنجه نرم می‌کردند.

شایان ذکر است که ساعت‌های واچ اکتیو سامسونگ به NFC، حسگر ضربان قلب و GPS مجهز شده بود قادر بودید بدون همراه داشتن گوشی خود از آن استفاده کنید.
در واقع نسبت به ساعت‌های اندرویدی عمر باتری بهتری داشتند و با یک‌بار شارژ بین 1.5 تا 2 روز دوام بیاورند.
با توجه به این موضوع که در کنار گوشی‌های هوشمند دیگر برندها عملکرد مناسبی نداشتند و در مدیریت نوتیفیکشن‌ها نیز بسیار ضعیف عمل می‌کردند اما نکته مهم برای بانوان این بود که ساعت‌ها کوچک بودند، بندهایشان را می‌شد به راحتی تعویض کرد و در مقایسه با ساعت‌های دیگر که بین 50 تا 70 گرم وزن داشتند، وزن آن‌ها فقط 37 گرم بود.

گزینه‌های مناسب برای بانوان

در سال 2020 زیاد ساعت‌های هوشمند جذابی وجود نداشت اما 2021 سال خوبی از این نظر برای بانوان بود که براساس اولویت‌های هر شخص کاربردی مناسب داشت.
اگر به دنبال یک ساعت هوشمند سبک، کوچک و زیبا بودید، Garmin Lily با اندازه و فرم فکتور ایده‌آل خود بهترین گزینه بود.
شایان ذکر است که این ساعت هنوز از رویکرد ال‌جی واچ پشتیبانی می‌کند و هنوز هیچ خبری از NFC، GPS و پشتیبانی از اپلیکیشن نیست و به جای نمایشگر رنگی از یک صفحه‌نمایش تک رنگ پشتیبانی خواهد کرد.

باتری این ساعت نیز با یک‌بار شارژ تا 5 روز دوام می‌آورد زیرا در عمل کاری فراتر از یک دستبند هوشمند انجام نمی‌داد.
گزینه‌ی بعدی سری گلکسی واچ 4 سامسونگ بود که از Wear OS 3.0 پشتیبانی می‌کرد و نرم‌افزارهای بسیار خوبی داشت.
عمر باتری این ساعت فقط 1 روز بود و نسبت به مدل اکتیو از نظر پهنا و ضخامت کوچک‌تر بود، اما بستن آن روی دست بانوان و افرادی که مچ دست باریکی داشتند، حس خوبی را انتقال نمی‌داد.
در این ساعت فاصله‌ی زیادی بین قسمت جلویی ساعت و دست کاربر ایجاد می‌شد که این امکان وجود داشت در شمارش ضربان قلب، اکسیژن خون، BMI و فشار خون خطا ایجاد شود.

با تمام این تفاصیل، هنوز ساعت گلکسی واچ 4 هنوز یکی از بهترین ساعت‌های هوشمند 40 میلی‌متری اندرویدی است.
ساعت Garmin Vivoactive 4 دو برابر گلکسی واچ 4 سامسونگ وزن دارد اما پشتیبانی نرم‌افزار و کیفیت نمایشگر آن به هیچ‌وجه به گلکسی واچ نخواهد رسید. از طرفی نیز فسیل و Mobvoi نیز هنوز وارد قسمت ساعت‌های 40 میلی‌متری نشده‌اند و Amazefit GTS 2Mini نیز مشکلاتی مشابه Garmin Lily دارد زیرا نه از برنامه‌ای پشتیبانی می‌کند و نه به NFC مجهز شده است، بلکه فقط در حد یک دستبند هوشمند می‌باشد.

در آینده ساعت‌های هوشمند چه می‌شوند؟

با وجود تمامی این مزایا که ساعت گلکسی واچ 4 از آن برخوردار است هنوز هم زنانی هستند که این ساعت مناسب آن‌ها نیست.
این افراد مجبور هستند به خاطر ابعاد بزرگ ساعت‌های هوشمد و راحت نبودن آن‌ها به دستنبدهای هوشمند رو بیاورند.
مشکلی که در 5 سال اخیر با آن مواجه بودیم همان چیزی است که در هنگام معرفی ال‌جی واچ استایل متوجه شدیم.
زیرا تولیدکنندگان برای ساخت یک ساعت کوچک و سبک راهی جزء فدا کردن قابلیت‌های متفاوت نمی‌بینند.

همچنین سخنگوی سامسونگ درباره‌ی دستاوردهای این شرکت در باریک‌تر کردن گلکسی واچ 4 با وجود حفظ کاربری این‎گونه توضیح داد:« برای رسیدن به این موفقیت، سامسونگ اندازه‌ حسگر‌های سنجش سلامتی را کوچک‌تر کرد تا بتواند یک طراحی باریک‌تر داشته باشد. کوچکتر کردن حسگر‌ها معمولا منجر به کاهش دقت آن‌ها خواهد شد؛ اما سامسونگ الگوریتم‌های کاملا جدیدی را توسعه داد تا مطمئن شود که هیچ مشکلی در این رابطه به وجود نخواهد آمد.»
شرکت فسیل نیز یکی از چالش‌های پیش روی ساخت ساعت‌های کوچک‌تر را به صفحه‌نمایش لمسی آن‎ها مربوط می‌داند.
این شرکت می‌گوید اگر نمایشگر از یک حد کوچک‌تر شود، کاربر دیگر نمی‌تواند به‌آسانی از این استفاده کند و به‌همین دلیل، نمایشگرهای 1.19 تا 1.2 اینچی کوچک‌ترین ابعاد قابل قبول هستند.

شایان ذکر است که پیشرفت‌های تکنولوژی در آینده می‌تواند باعث کوچک‌تر شدن برخی قطعات و بهبود این شرایط شوند، اما این تغییر نسبتا جزئی می‌باشد. امروزه بعضی از شرکت‌ها به حاشیه‌های چرخان و تاج دیجیتالی یا فیزیکی برای کمک به کاربر در استفاده از رابط‌کاربری رو آورده‌اند اما آن‌ها نیز کمک چندانی نمی‌کنند و فقط شاهد اسکرول‌های طولانی برای رسیدن به قیمت مورد نظر هستیم.
یکی دیگر از مشکلات بحث خوانا بودن متن‌ها می‌باشد که امروزه در دستبندهای هوشمند نیز وجود دارد زیرا نه تنها برخی کاربران نمی‌توانند به‌آسانی متون ریز آن‌ها بخوانند، بلکه در انتخاب گزینه‌ها نیز با مشکل مواجه می‌شوند.
با وجود این تفاصیل، مسئله تنها کوچک کردن ساعت‌های هوشمند برای بانوان نیست، بلکه آن‌ها باید روی دست راحت قرار بگیرند و از نظر کارایی و دقت نیز مشکلی نداشته باشند.
امروزه نیز دو کمپانی سامسونگ و اپل تا حدودی به این موضوع توجه کرده‌اند و وقت آن رسیده که سایر شرکت‌ها مانند گوگل، فیت‌بیت و گارمین نیز آن را مدنظر قرار دهند. 

محدثه خلیلیان