NFC چیست؟ این کلمه در لغت مخفف Near Field Communication بوده که نام یک استاندارد بوده و بر مبنای فناوری مجاورت بی‌سیم بوده و در حوزه ارتباطات استفاده می‌شود. با این‌حال برخلاف وای‌فای و بلوتوث، برد این تراشه بسیار محدود است. علاوه‌بر گوشی‌های هوشمند، شما می‌توانید این تراشه را در تبلت‌های هوشمند، بلندگوها، اشیای تزئینی و برخی کنسول‌های بازی مانند نینتندو سوئیچ و 3DS هم مشاهده کنید.
حال که مفهوم کلی این تراشه را متوجه شدید بهتر است یکم تخصصی‌تر روند را ادامه دهیم.
سوال این است؛
این تراشه دقیقا چطور کار می‌کند؟
این تراشه فناوری تازه‌ای نیست و در اصل نسخه تکامل یافته RFID که مخفف کلمه Radio Frequency Identification بوده که تقریبا قدمتی 10 ساله دارد. برای پی بردن به این تراشه باید یادآوری کنیم که اگر تا به‌حال از طریق کارت‌های اتوبوس و مترو یا کارت‌های ورود اتاق‌های هتل استفاده کرده‌اید، باید حتما متوجه آن شده باشید.
هر دو تراشه از اصل جفت‌سازی القایی در قوانین فیزیک بهره برده‌اند که مخصوص برقراری ارتباط میان دو شی از فواصل نزدیک بوده است.
در زمانی که این دو تراشه را به یکدیگر نزدیک می‌کنیم اطلاعات ذخیره شده در یک تراشه به تراشه بعدی منتقل می‌شود.
جالب است بدانید که میان NFC و RFID تنها یک تفاوت وجود دارد و آن محدوده انتقال اطلاعات است. فناوری تراشه RFID برای انتقال داده‌ها در فواصل طولانی بوده و اصلی‌ترین مثال آن: انتقال اطلاعات بین کشوری بوده است.
یکی دیگر از نکات قابل توجه این فناوری، امکان استفاده از دستگاه‌های مجهز به NFC به عنوان خواننده یا تگ است. این امکان اجازه می‌دهد که شما از محصولات خود برای چندین منظور استفاده کنید و بتوانید از هر اپلیکیشنی بهره ببرید.
چه دستگاهایی دارای NFC هستند؟
امروزه این تراشه تبدیل به یکی از فناوری‌های رایج گوشی‌های هوشمند شده و برای اولین بار گوشی هوشمند نکسوس S مجهز به این تراشه شد.
همچنین در سال 2014 اپل از این تراشه در سری آیفون 6 خود استفاده کرد و از آن تاریخ تمامی گوشی‌های آیفون به این تراشه مجهز شدند. جدا از گوشی‌های هوشمند دستگاه‌های پوشیدنی زیادی مانند محصولات تناسب اندام شامل می بندهای شیائومی تا ساعت‌های هوشمند اپل واچ به این فناوری مجهز شده‌اند.
درحال حاضر تنها محصولات پایین رده به تراشه NFC مجهز نشده‌اند. جدا از این موضوع همان‌طور که در ابتدای مقاله به‌آن اشاره کردیم، ممکن است که این تراشه در هر موقعیت مکانی نیز متفاوت است و این یعنی امکان دارد برخی از تولید‌کنندگان این فناوری را در گوشی‌های بسته‌بندی و پک هند خود قرار ندهند.
کاربرد NFC
با افزایش استفاده از این تراشه، کاربرد‌های استفاده از این فناوری نیز افزایش یافت و این موارد شامل:
- انتقال داده:
با عرضه اندروید Ice Cream Sandwich در سال 2011، گوگل ویژگی اندروید بیم (Android beam) را هم معرفی کرد.
این قابلیت اجازه می‌دهد تا شما داده یا محتوایی موجود بر روی دستگاه خود را به دیگر دستگاه‌های مجهز به این تراشه در نزدیکی خود منتقل کنید. مدتی بعد این فناوری با نام Nearby Share و Wi-Fi Direct مورد استفاده قرار گرفت و این دو مورد جایگزین اندروید بیم شد.
- تراکنش‌های موبایل
سامسونگ پی (Samsun Pay)، Google Pay، Apple Pay تمامی پیرو تراشه NFC بوده و می‌توانید بدون تماس تراکنش خود را انجام دهید.
امروزه بسیاری از کارت‌های اعتباری مدرن به تراشه‌های NFC مجهز شده‌اند. برخی از برنامه‌ها با دریافت مجوز‌های خاصی که از طرف بانک‌ها داده می‌شود، می‌توانند این قابلیت را برای کاربر درون برنامه قرار دهند.
- همگام‌سازی فوری
استفاده از این فناوری به دستگاه‌هایی که فاقد نمایشگر هستند نیز سرایت کرده و برخی از هدفون‌ها و بلندگوها هم به این فناوری مجهز شده‌اند و امروزه این فناوری را برای انتقال سریع‌تر تصاویر و ویدئو‌ها در دوربین‌ها مداربسته نیز استفاده کرده‌اند.
- حمل و عمومی
سیستم حمل و نقل عمومی در بسیاری از شهر‌های بزرگ از جمله هنگ کنگ، سنگاپور و لندن از کارت‌های مبتنی بر NFC برای دسترسی به مکانیزم‌های این سیستم پیچیده استفاده می‌کنند.
برخی از سیستم‌‌های پرداخت با اپلیکیشن‌هایی مانند گوگل پی امکان‌پذیر است، پس شما می‌توانید بدون همراه داشتن کارت بانکی خود، در این شهر‌ها تنها با گوشی خود شروع به مسافرت و جا‌به‌جایی کنید.
- بازیهای ویدئویی
نینتندو از این فناوری برای اتصال اسباب‌بازی‌ها و لوازم جانبی به بازیهای ویدئویی استفاده کرده است.
یکی از این موارد Amiibo بوده که همانند کارت بازی یا اکشن فیگور بوده که در نهایت به یک تراشه NFC داخلی مجهز است. اگر شما یکی از آن‌ها را به یک کنسول نینتندو سوییچ یا 3DS نزدیک کنید، به صورت خودکار برخی از شخصیت‌های اضافه، مراحل یا محتوای اضافی برای بعضی از بازیهای خاص در اختیار شما قرار می‌گیرند.
- خانه‌های هوشمند
برخی از پلت‌فرم‌های خانه هوشمند مانند هوم کیت اپل از این فناوری برخوردار بوده و شما هم با استفاده از برنامه‌های اندروید یا iOS می‌توانید بدون نیاز به تماس فیزیکی یا حتی نزدیک شدن به برخی از وسایل هوشمند، آن‌ها را از طریق این فناوری کنترل کنید.
در نهایت یکی از بزرگ‌ترین مزایای NFC عدم نیاز به همگام‌سازی دستی و همچنین طولانی مدت بوده و شما می‌توانید تنها با یک‌ضربه تنها در مدت زمان کمتر از 1 ثانیه این اتصال را برقرار کنید.
این درصورتی است که بلوتوث این‌گونه نبوده و نیاز است و هر کدام از دستگاه‌ها را به‌صورت جداگانه با یکدیگر جفت کرد و این کار مدام نیازمند به یک شخص و صرف مدت زمان بیشتر از 1 ثانیه است.
علاوه‌بر این NFC به شکل قابل توجهی مصرف انرژی بهینه‌تری از بلوتوث داشته و این به‌دلیل محدوده‌کاری کمتر آن است.
در واقع مصرف بهینه‌تر NFC به برخی از دستگاه‌ها مانند آیفون این اجازه را می‌دهد که در شرایط اضطراری هم آن را فعال کنند.
درنتیجه حتی اگر دستگاه شما انرژی کافی برای کارکرد صحیح نداشته باشد، آن قدری انرژی دارد تا NFC را فعال و اجازه دهد به کمد، اتاق هتل یا درب خودرو خود دسترسی داشته باشید.
امروزه برخی از کمپانی‌های تولید خودرو‌های هوشمند سعی دارند تا استفاده از کلید‌ها را در خودرو به حداقل برساند و این موضوع وابسته به فناوری سیم‌پیچ اولتراواید بند بوده اما هنوز هم دلیل بر کارآمد بودن این محصول نسبت به NFC نبوده و فناوری NFC با اختلاف بهترین و بهینه‌ترین فناوری در محصولات هوشمند بوده و می‌توانیم آن را یک پیشنهاد پشتیبان برای شرایط اضطراری در اختیار کاربران عنوان کرد.
عرفان صابونیها
منبع: androidauthority
خبر قبلی
خبر بعدی
شما هم می‌توانید در مورد این کالا نظر بدهید
برای ثبت نظرات، نقد و بررسی شما لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
افزودن نظر جدید