متاورس برپایه‌ی واقعیت ترکیبی ساخته خواهد شد

در حال حاضر، زاکربرگ به فکر متاورسی برپایه‌ی واقعیت مجازی می‌باشد، مایکروسافت تصمیم دارد در استودیو ورتکس ( Vortex ) متاورس را مبتنی‌بر واقعیت ترکیبی توسعه دهد. متاورس با معنی ( فراتر از زمان ) با توجه به این موضوع که ایده‌ای جدید به حساب نمی‌آید و برای اولین‎‌بار در کتاب علمی‌تخیلی ( سقوط برفی ) Snow Crash در سال 1992 به آن اشاره شده بود، اما الان تلاش زیاد مارک‌زاکربرگ برای معرفی و تصاحب، آن را بر سر زبان‌ها انداخته است.

زاکربرگ آن‌چنان با متاورس تبلیغ کرده است که خیلی از کاربران اینترنتی با شنیدن نام متاورس، یاد فیس‌بوک می‌افتند. البته شایان ذکر است که برای هرچه بهتر نشان دادن نیت و اهداف زاکربرگ برای آینده، به متا تغییر نام داده است.
امروزه برای متاورس قابلیت‌های خاص مانند Presence و تعامل‌پذیری ( Interoperability ) تعریف شده اما هنوز هیچ‌کس از شکل نهایی آن خبر ندارد ولی در این بین، خیلی از شرکت‌های بزرگ فناوری سعی می‌کنند نسخه‌ی مدنظرشان را به عنوان آینده‌ی اینترنت معرفی کنند.
متاورس فیس‌بوک شبیه فیلم ( بازیکن شماره یک آماده )، به نظر می‌رسد جای باشد که افراد به صورتشان عینک‌های ویژه می‌زنند و حواس پنج‌گانه‌ خود را با نسخه‌های دیجیتالی جایگزین می‌کنند.  
درواقع می‌توان گفت: واقعیت را کنار می‌گذارند و دنیاهای جایگزینی را در آغوش می‌گیرند که امپراتوری‌های سیلیکون ولی آن‌ها را ساخته‌اند.
با این تفاسیر، خیلی از افراد با این تصویر از متاورس مخالف‌اند و اعتقاد دارند نسل بعدی اینترنت باید به‌جای تمرکز بر واقعیت مجازی، بر واقعیت افزوده متمرکز باشد.

درواقع، از دیدگاه این افراد که سازنده بازی پوکمون‌گو نیز جزء آن‌ها است، متاورس زاکربرگ شبیه کابوسی است که به دنبال جایگزین کردن دنیای واقعی با دنیای مجازی است. همچنین می‌گویند: این تصویر دیستوپیایی تحرک و پویایی را از افراد می‌گیرد و آن‌ها را ساعت‌ها روی صندلی بی‌حرکت نگه‌می‌دارد که خلاف طبیعت انسان است.
این موضوع درصورتی است که واقعیت افزوده المان‌های دیجیتالی را به دنبال واقعی اضافه می‌کند ( درست مانند بازی پوکمون‌گو ) و در عین غنی‌تر کردن تجربه‌ی روزمره‌ی افراد، آن‌ها را به کنار گذاشتن کامل دنیای واقعی تشویق نمی‌کند.
این‌گونه که پیدا است، بعد از این‌که 100 نفر از کارکنان مایکروسافت در طول سال گذشته راهی شرکت متا شدند، ردموندی‌ها سرانجام تصمیم گرفتند با هدف مقابله با زاکربرگ و برنامه‌هایش برای متاورس، به کمپ مخالف بپیوندند و نسخه‌ی متاورسی خود را برپایه‌ی واقعیت ترکیبی بنا کنند که در مقایسه به واقعیت مجازی، جنبه‌های بیشتری از دنیای فیزیکی را در خود دارد.
امروزه تنها مدرکی که از برنامه‌های مایکروسافت برای متاورس در دست داریم، آگهی استخدام جدیدی است که این شرکت برای پروژه‌ی جدیدش به نام ورتکس به معنی گرداب در نظرگرفته است.

از توضیحات مایکروسافت این‌گونه می‌توان برآورد کرد که ورتکس بیشتر از متاورس زاکربرگ بردنیای واقعی متمرکز باشد: « وُرتکس استودیویی تازه‌ تأسیس در گروه واقعیت ترکیبی مایکروسافت » (Microsoft Mixed Reality) است که مرزهای تولید محصول را برای گردهم‌آوری علوم مشارکتی و مأموریت‌هایی با هدف سود‌رساندن به کره‌ی زمین و سرگرمی کندوکاو می‌کند و در‌عین‌حال در خط‌مقدم تکنولوژی قدم بر‌می‌دارد. ما به‌دنبال طراحی ارشد هستیم تا به تیم ما بپیوندد و آینده‌ی تجربیات واقعیت ترکیبی را همراهمان تعریف کند.
این طراح ارشد از نزدیک با طراحان و مهندسان و مدیران برنامه همکاری خواهد کرد تا طراحی روی کاغذ را به تجربه‌ی کاربری بیاورد. شما در این سِمَت به تجربیات پایداری جان خواهید داد که در هدست‌های هولولنز و مکان‌های فیزیکی و واقعیت مجازی، عصر بعدی سرگرمی‌های تعاملی را پایه‌گذاری خواهند کرد.»
با توجه به این آگهی استخدام، استودیو جدید ورتکس تصمیم دارد روی محصول واقعیت ترکیبی کار کند که مکان‌های مجازی و فیزیکی را احتمالا شبیه بازی پوکمون‌گو با هم ترکیب می‌کند، هرچند این کار را به‌لطف هدست‌هایی مانند مایکروسافت هولولنز، با کیفیت به مراتب بهتری از بازی پوکمون‌گو انجام می‌دهد.

واقعیت ترکیبی چیست؟

با توجه به تفاسیر خود مایکروسافت، واقعیت ترکیبی درواقع ترکیبی از دنیای فیزیکی و دیجیتالی می‌باشد که به اصطلاح، قفل تعاملات سه‌بعدی بین انسان و کامپیوتر و محیط را باز می‌کند و این سه المان را در تماس مستقیم با یک‌دیگر قرار می‌دهد.
این واقعیت جدید مبتنی‌بر پیشرفت‌هایی در حوزه‌ی بینایی رایانه‌ای، پردازش گرافیکی، فناوری‌های نمایشی، سیستم‌های ورودی و رایانش ابری است.
واقعیت افزوده، اشیاء دیجیتالی در دنیای فیزیکی قرار می‌گیرند مانند هولوگرام‌ها در واقعیت مجازی، دنیای فیزیکی کاملا در پس‌زمینه محو می‌شود، درست مانند هنگامی‌که با هدست‌های VR بازی می‌کنید و خود را در دنیای بازی غرق می‌کنیم.
در مقابل، واقعیت ترکیبی از این دو است یعنی تجربیات می‌توانند از واقعیت افزوده وارد واقعیت مجازی شوند.
در این مدل واقعیت هم می‌توانید هولوگرامی را در دنیای فیزیکی قرار دهید، انگار که کنارتان حضور فیزیکی دارد و هم می‌توانید در قالب آواتاری در دنیای مجازی رفت و آمد کنید و با آواتارهای دیگر در تعامل باشید.
مایکروسافت از زمان ارائه هدست هولولنز در سال 2015، در حال کار روی واقعیت ترکیبی بوده و توانسته در این عرصه سود سرشار و شهرت بسیار به دست بیاورد.

تکنولوژی ماکروسافت برای متاورس

مایکروسافت امروزه تکنولوژی لازم برای توسعه‌ی متاورس را در قالب Spatial Anchors و Remote Rendering در اختیار دارد. Spatial Anchors سرویس بیناپلتفرمی مخصوص توسعه‌دهندگان است که این امکان را برای آن‌ها فراهم می‌کند با استفاده از اشیاء که در طول زمان موقعیت خود را در دستگاه‌های متفاوت حفظ می‌کنند، تجربه‌های مبتنی‌بر واقعیت ترکیبی ایجاد کنند.
با توجه به این سرویس، توسعه‌کنندگان می‌توانند اپلیکیشن‌هایی طراحی کنند که نقاط دقیق در دسترس هدست‌های هولولنز و دستگاه‌های اندرویدی و iOS را نقشه‌برداری و تعیین و بازیابی کنند.
به عبارتی می‌توان بیان کرد: افرادی که در یک موقعیت مکانی قرار دارند، می‌توانند از اپلیکیشن‌های چند کاربره‌ی مبتنی‌بر واقعیت ترکیبی استفاده کنند.

Remote Rendering همان‌گونه که از نامش پیدا است، به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا مدل‌های سه‌بعدی پیچیده را از فضای ابری رندر کنند و آن‌ها را در گوشی‌های هوشمند و هدست‌های واقعیت ترکیبی استریم کنند.
با همراهی این سرویس، امکان تجربه‌ی با کیفیت واقعیت ترکیبی حتی با دستگاه‎های AR کم‌مصرف و اقتصادی‌تر فراهم می‌شود.
این‌گونه به نظر می‌رسد که مایکروسافت تصمیم دارد از این دو فناوری برای محکم کردن جای پای خود نوپا استفاده می‌کند. اپل نیز که یکی از وفادارترین جامعه‌ی مصرف‌کننده را به نام خود کرده و احتمال دارد حضورش برای تحقق متاورس با اقبال بیشتری روبه‌رو شود، هنوز فعالیت جدی در این بخش انجام نداده و تنها نماینده‌ی این برند برای حضور در حوزه‌ی واقعیت افزوده، Apple Glass می‌باشد که با توجه به گزارشات، تا سال 2025 رونمایی نخواهد شد.

محدثه خلیلیان