دو دهه در کنار سنسور‌های اثرانگشت

در اواخر سال 2000، کمپانی توشیبا از لپ‌تاپ‌هایی به‌ همراه سنسور اثرانگشت‌ رونمایی کرد و به‌جای حفظ کردن رمز‌های پیچیده‌، به‌ کاربران امکان گشودن قفل لپ‌تاپ با لمس انگشت را به‌ همراه داشت.

نسل اولی‌ها
 

اولین تلفن‌ همراهی که سنسور اثرانگشت برروی برد خود داشت، گوشی MC 959 ID بود. این اثرانگشت به‌ سرعت توسط برخی از PDAها به‌ عنوان یک دستگاه دیجیتال تجاری پیشرفت کرد. اما از آن زمان، سنسور اثرانگشت‌های دیجیتال روی گوشی‌های همراه ماندگار شدند، ولی با این حال هنوز هم یک قابلیت گران به حساب می‌آمدند. این وضعیت تا زمانی که اپل آن‌ها را عادی کرد، ادامه داشت.

آیفون 5s در سال 2013 به‌ همراه این ویژگی با‌ نام touch ID معرفی شد. این سنسور برروی کلیدHome  داشت. در اوایل کار، این سنسور اثرانگشت به عنوان جایگزینی سریع‌تر برای رمز ورود استفاده می‌شد.
اما کاربرد دیگر آن بعدها و به‌ همراه آیفون 6 و آیفون 6s معرفی شد و ویژگی پرداخت اپل(Apple Pay)  نام داشت. با این‌که ممکن است اپل سنسور اثرانگشت را محبوب کرده باشد، اما کم‌کم و از زمان انتشار آیفون X از این ایده کناره‌گیری کرد و رو به سنسور تشخیص چهره یا فیس‌آیدی (Face ID) آورد.
اپل از یک سنسور نور معماری شده برای دریافت یک نقشه سه بعدی از صورت شما استفاده می‌کند. شرکت‌های تولیدکننده گوشی‌های اندرویدی هم با ایده‌های مشابهی تلاش‌های فراوانی کردند، اما سنسور‌های اثرانگشت هنوز هم به حکومت خود در آن سوی مرز‌های سیستم‌عامل‌ها (سمت اندرویدی) ادامه می‌داد.
بخش اندرویدی این داستان، مشکلاتی در ابتدای کار خود داشت. برخی از گوشی‌های هوشمند اولیه مانند موتورولا Atrix (سال 2011) و گلکسی S5 (سال 2014 ) سنسورهای ابتدایی‌ داشتند که شما را ملزم به کشیدن انگشتتان روی آن‌ها می‌کردند.
اما راه‌حل خازنی اپل بسیار بهتر بود؛ تنها کافی بود کلید خانه را لمس کنید. در همین زمان، سازندگان گوشی‌های اندرویدی هم به‌سمت سنسور‌های خازنی رفت و این اثرانگشت را در پشت یا کنار گوشی قرار داد.

نسل دوم سنسور‌های اثرانگشت
 

در نمایشگاه MWC شانگ‌های در سال 2017، کمپانیVivo  نسخه آزمایشی تلفن همراهی را به نمایش گذاشت که سنسور اثرانگشت آن زیر صفحه‌نمایش بود؛ چیزی که امروزه با نام سنسور اثرانگشت زیر صفحه‌نمایش اعلام می‌شود.
ما فرصتی برای آزمایش آن دستگاه به دست آوردیم و اثرانگشت آن کار هم می‌کرد، اما احساس ویژگی‌ای بسیار پیشرفته را انتقال کرد.
در اوایل سال 2019 سامسونگ گلکسی سری S10 را معرفی کرد که اولین سری‌ بود که دارای سنسور اثرانگشت اولتراسونیک بود.

این سنسور اثرانگشت‌ به این دلیل امن‌تر بود که می‌توانست اثرانگشت شما را به صورت سه‌‌بعدی (به جای دو ‌بعدی) ببیند.
این ویژگی هم گمراه کردن سنسور اثرانگشت را بسیار سخت‌تر می‌کرد.
البته که این سنسورها هم به مشکلاتی برخوردند؛ محافظ‌های صفحه در فرآیند پردازش اختلال ایجاد می‌کردند.

عرفان صابونیها